62. edycja Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu odbyła się w dniach 12–15 czerwca. Przez cztery dni opolski amfiteatr rozbrzmiewał różnorodnością brzmień i emocji – zgodnie z tradycją największego święta polskiej piosenki. W programie znalazły się zarówno koncerty „Debiuty” oraz „Premiery”, jak i występy legend rodzimej sceny muzycznej, czołowych artystów hip-hopowych oraz wyjątkowe wydarzenia dedykowane twórczości Jacka Cygana i Wojciecha Trzcińskiego.
Opolski festiwal to przedsięwzięcie o imponującej skali, którego realizacja nie byłaby możliwa bez zaangażowania najlepszych specjalistów z branży i wykorzystania zaawansowanych rozwiązań technologicznych. Zapraszamy za kulisy, by odkryć, jak wyglądała produkcja tegorocznej edycji tego wyjątkowego wydarzenia.
62. edycja Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu odbyła się w dniach 12–15 czerwca. Przez cztery dni opolski amfiteatr rozbrzmiewał różnorodnością brzmień i emocji – zgodnie z tradycją największego święta polskiej piosenki. (fot. Ł. Kornafel)
19czerwca 1963 roku w Opolu zainaugurowano wydarzenie, które z czasem stało się najważniejszym festiwalem polskiej muzyki rozrywkowej. Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej, wymyślony przez dziennikarzy radiowej Trójki – Jerzego Grygonulasa i Mateusza Święcickiego – oraz ówczesnego burmistrza miasta, Karola Musiała, od początku miał ambicję przełamywania radiowego konserwatyzmu i promowania nowych artystów oraz świeżych brzmień. Choć dzień przed pierwszą edycją amfiteatr nie był jeszcze ukończony, dzięki zaangażowaniu władz miasta – zwłaszcza Musiała, który codziennie o świcie nadzorował prace – festiwal doszedł do skutku. Podczas premierowego koncertu Jerzy Waldorff wypowiedział słynne dziś zdanie: „Opole – stolica piosenki polskiej”.
Podobnie jak w latach ubiegłych, autorem zarówno klasycznej, jak i multimedialnej scenografii był Giorgos Stylianou Matsis, a za jej budowę odpowiadała firma FormaX. (fot. Ł. Kornafel)
Na przestrzeni sześciu dekad opolska scena była świadkiem debiutów i triumfów największych gwiazd rodzimej estrady. To tutaj zaczynali m.in. Bajm, De Mono i Ewa Demarczyk, a festiwal stał się kuźnią przebojów takich jak „Nic nie może wiecznie trwać”, „Szklana pogoda”, „Czarny Alibaba”, „Słodkiego Miłego Życia”, „Takie tango” czy „Czerwone korale”. Dziś Opole pozostaje symbolem artystycznej tradycji i miejscem, gdzie historia polskiej piosenki wciąż pisze się na nowo.
Tegoroczna, 62. edycja KFPP w Opolu rozpoczęła się w czwartek, 12 czerwca, koncertem „Debiuty”. W części konkursowej zaprezentowało się dziesięcioro młodych artystów: Błażej Latos, Monika Kowalczyk, Cieniu, Siostry Kafar, Daniel Godson, Daria Adamczewska, Soulish, Maks Tachasiuk, Stasiek Kukulski oraz Julia Tkacz. Wieczór uświetniły również występy uznanych artystów, m.in. Kuby Badacha, Piotra Cugowskiego, Miuosha, Natalii Przybysz, Kasi Kowalskiej, Piotra Nalepy, Stanisława Słowińskiego, Meli Koteluk, Zazuli, Natalii Kukulskiej, Bovskiej, Zalii i Tribbsa. Tego samego dnia odbył się również koncert „Hip-hop. Jedno podwórko”, będący hołdem dla kultowych formacji i twórców sceny rapowej. Na scenie pojawili się: Paktofonika, AbradAb, Molesta Ewenement, O.S.T.R., GrubSon, Ten Typ Mes, JWP/BC, Miły ATZ, WCK, Kukon, asthma, DJ Eprom oraz Torres Brothers.
Piątek upłynął pod znakiem muzycznych premier. W konkursowej części koncertu „Premiery” wystąpili: Bovska, Dominik Dudek, Patrycja Markowska, Paulla, Pectus, Poparzeni Kawą Trzy, Sound’n’Grace, Mateusz Ziółko, Katarzyna Żak, Ania Iwanek, duet Andrzej Piaseczny i Robert Chojnacki, Zabłocki Osobiście & Czesław Mozil oraz Józefina & Skubas. Kolejnym punktem piątkowego wieczoru były „SuperJedynki” – przegląd największych gwiazd i przebojów. Na scenie zaprezentowali się: Doda, IRA, Myslovitz, Patrycja Markowska, Maciej Maleńczuk, Elektryczne Gitary, Urszula, Voo Voo, Feel, Golden Life, Varius Manx oraz Danuta Błażejczyk.
62. Krajowy Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu (fot. Ł. Kornafel)
Sobotni wieczór upłynął pod znakiem nostalgii. Koncert „Zróbmy więc prywatkę…” był sentymentalną podróżą do czasów, gdy muzyki słuchało się z radia, kaset i winyli. Na scenie wystąpili m.in.: Budka Suflera, Wojciech Gąssowski, Izabela Trojanowska, Andrzej Rybiński, Papa D, Sławek Uniatowski, Olga Szomańska, Mateusz Ziółko, Anna Wyszkoni, Ania Rusowicz, Maciej Balcar, Ania Iwanek, Filip Lato i Maciej Miecznikowski. Tego samego wieczoru odbył się również „KabareTYM” – koncert poświęcony pamięci Stanisława Tyma, który zmarł 6 grudnia 2024 roku. Wystąpili: Katarzyna Pakosińska, Katarzyna Zielińska, Jacek Fedorowicz, Artur Andrus, Andrzej Poniedzielski, Wiktor Zborowski, Tomasz Sapryk oraz kabarety Ani Mru Mru, Paranienormalni, Mumio, Jurki, Chyba, Rewers i Ciach.
Finałowy dzień festiwalu poświęcony był dwóm wielkim postaciom polskiej kultury – Jackowi Cyganowi i Wojciechowi Trzcińskiemu. Koncert „Trzy ćwiartki Jacka Cygana – urodziny” uświetnili m.in. Andrzej Seweryn, Grażyna Łobaszewska, Stanisław Soyka, Ralph Kaminski, Mietek Szcześniak, Edyta Górniak, Anna Jurksztowicz, Majka Jeżowska, Andrzej Poniedzielski, Piotr Cugowski, Marcin Januszkiewicz, Magda i David Beucher, Mariusz Patyra, Beata Rybotycka i Jerzy Filar. Gościem specjalnym koncertu był Garou.
Zwieńczeniem 62. KFPP w Opolu był koncert „Małe tęsknoty – koncert pamięci Wojciecha Trzcińskiego”, upamiętniający wybitnego kompozytora, aranżera i producenta. Wśród wykonawców znaleźli się m.in.: Magda Umer, Edyta Geppert, Krystyna Prońko, Ewa Bem, Urszula Dudziak, Wanda i Banda, Andrzej Rybiński, Jan Borysewicz, Halina Frąckowiak, Ewa Dębicka-Brzozowska (Alibabki), a także przedstawiciele młodszej sceny: Grzegorz Turnau, Kuba Badach, Natalia Przybysz, Natalia Szroeder, Rubens, Mitch&Mitch, Ania Karwan, Katarzyna Cerekwicka, Roxie Węgiel, Jan Młynarski, Natalia Kukulska, Kasia Moś, Sławek Uniatowski, Katarzyna Groniec i wielu innych.
Głównym dostawcą sprzętu oświetleniowego była firma ATM System. Łącznie podczas festiwalu wykorzystano aż 1307 lamp! (fot. Ł. Kornafel)
Festiwal świateł i multimediów
Wszystkie wspomniane wcześniej koncerty odbyły się w niezwykle efektownej oprawie, na którą składała się imponująca scenografia oraz rozbudowane systemy oświetleniowe i multimedialne. Podobnie jak w latach ubiegłych, autorem zarówno klasycznej, jak i multimedialnej scenografii był Giorgos Stylianou Matsis, a za jej budowę odpowiadała firma FormaX.
Za przygotowanie projektu oświetlenia oraz jego realizację podczas 62. KFPP w Opolu odpowiadał Marcin Michna, a jego asystentami byli Dariusz Nidziński i Witold Łykowski. Głównym założeniem tegorocznej koncepcji było maksymalne skupienie uwagi na artystach i podążanie za wydarzeniami na scenie – tworzenie odpowiedniego klimatu bez zbędnego przepychu. Jak podkreślił Marcin Michna, zależało mu także na tym, by wyeksponować Opole, a przede wszystkim sam amfiteatr i jego unikalny kształt.
Tegoroczny repertuar festiwalu był wyjątkowo zróżnicowany, co wymagało zastosowania ogromnej liczby urządzeń oświetleniowych. Głównym dostawcą sprzętu była firma ATM System. Łącznie podczas festiwalu wykorzystano aż 1307 lamp – w tym wiele nowoczesnych modeli, jak choćby 182 sztuki ACME Tornado. Dla porównania: to zaledwie o 80 lamp mniej niż podczas tegorocznej Eurowizji.
Marcin Michna, autor projektu oświetlenia opolskiego festiwalu. (fot. Ł. Kornafel)
Wśród zastosowanych urządzeń znalazły się m.in.: 121 głowic Martin MAC One, 86 sztuk ACME Mana Hybrid, potężny zestaw opraw Chauvet Professional – Maverick Storm 2 BeamWash (87 sztuk), Maverick Storm 3 BeamWash (45 sztuk) i Rogue Outcast 1 BeamWash (22 sztuki). System uzupełniały naświetlacze CLF Ares, głowice Robe iForte, iForte FS oraz iForte LTX FS (pracujące pod kontrolą systemu Robe RoboSpot), blindery ROXX Cluster B2FC, naświetlacze Robert Juliat Dalis 862, listwy Showtec Sunstrip Active i tuby LED-owe Astera Titan Tube.
Podczas 62. KFPP w Opolu wykorzystano m.in.: głowice Martin MAC One, ACME Mana Hybrid, potężny zestaw opraw Chauvet Professional – Maverick Storm 2 BeamWash, Maverick Storm 3 BeamWash, Rogue Outcast 1 BeamWash, naświetlacze CLF Ares, głowice Robe Forte oraz blindery ROXX Cluster B2FC. (fot. Ł. Kornafel)
Realizacja oświetlenia odbywała się za pomocą konsolet MA Lighting grandMA3 full-size, obsługiwanych przez Marcina Szczakiela, Roberta Iwańskiego, Tomasza Stępnika i Łukasza Wesołka. Na stanowisku zarządzania oświetleniem i multimediami pracował również Maciej Kiełb, odpowiedzialny m.in. za obsługę media serwerów disguise oraz przełączanie sygnałów z kamer w procesorze Barco E2 Gen 2.
Największą liczbę, bo aż 182 sztuki, stanowiły urządzenia ACME Tornado. Dla porównania: to zaledwie o 80 lamp mniej niż podczas tegorocznej Eurowizji. (fot. Ł. Kornafel)
Za dostarczenie wszystkich urządzeń multimedialnych oraz kompleksową realizację rozwiązań diodowych, projekcyjnych i serwerowych odpowiadała firma ARAM. Łącznie w trakcie festiwalu wykorzystano 267 m² ekranów URM 3.9, 370 m² ekranów transparentnych, 106 m² ekranów Magic Stage, 152 m² podłogi diodowej M5, 40 m² ekranów LED 5.9 mm, a ponadto projektory Barco UDX do mappingu oraz media serwery disguise.
Realizacja oświetlenia odbywała się za pomocą konsolet MA Lighting grandMA3 full-size. (fot. Ł. Kornafel)
Autorami materiałów wizualnych prezentowanych podczas czterech festiwalowych dni byli: Piotr Szabliński, Piotr Maruszak i Marcin Bania. Za realizację multimediów ze strony firmy ARAM odpowiadali: Paweł Pawelec (kierownik multimediów), Artur Bober (konstrukcje i rigging), a także Piotr Osowski, Marcin Dziewiński, Marta Pawelec, Kasia Wcisło i inni członkowie zespołu.
Za dostarczenie wszystkich urządzeń multimedialnych oraz kompleksową realizację rozwiązań diodowych, projekcyjnych i serwerowych odpowiadała firma ARAM. (fot. Ł. Kornafel)
Dźwięk światowej klasy
Za kompleksowe nagłośnienie 62. KFPP w Opolu – obejmujące system frontowy, monitorowy oraz wszystkie rozwiązania sceniczne, niezbędne również do realizacji miksu telewizyjnego – odpowiadała firma Gigant Sound – LETUS, której przedstawicielem jest Jerzy Taborowski (zwany Gigantem) i która z festiwalem opolskim związana jest od ponad trzydziestu kilku edycji. W tym roku (jak i w poprzednich latach) funkcję szefa technicznego nagłośnienia pełnił Marcin Szafrański.
Główny system oparto na kolumnach Superfly firmy Outline – po 16 sztuk na stronę. Wielokrotnie pisaliśmy na temat zalet tych konstrukcji – od potężnego flagowego GTO 15, przez mniejszy GTO C-12, po najnowszy kompaktowy model Superfly. Ich znakiem rozpoznawczym są pełne, bezpośrednie brzmienie, znakomita dynamika oraz dalekosiężne pasmo przenoszenia, znacznie przekraczające typowe 80 metrów dla stref. Kształt obudowy, przypominający motyla, pozwala na modelowe tworzenie fali cylindrycznej, odpornej na boczne podmuchy wiatru – co jest kluczowe w warunkach plenerowych. Faza systemu pozostaje wyjątkowo równa, nawet po zastosowaniu korekcji, co przekłada się na spójność brzmienia i znakomity zasięg.
Główny system oparto na kolumnach Superfly firmy Outline – po 16 sztuk na stronę. (fot. Ł. Kornafel)
Warto podkreślić, że zestawy Superfly były zasilane nowymi wzmacniaczami Powersoft Unica T, które po raz pierwszy użyto właśnie podczas 62. KFPP. Konfiguracja obejmowała sześć jednostek Unica 4T i dwie Unica 8T, oferujące duży headroom, wysoką skuteczność i znakomite możliwości powersharingu – co pozwoliło uzyskać nawet o +3 dB wzrost efektywności zestawów Superfly. Za najniższe pasmo odpowiadały subwoofery Outline DBS 18-2, rozmieszczone po bokach sceny w układzie end-fire i zasilane przez wzmacniacze Powersoft K20.
Zestawy Superfly były zasilane nowymi wzmacniaczami Powersoft Unica T, które po raz pierwszy użyto właśnie w Opolu. Konfiguracja obejmowała sześć jednostek Unica 4T i dwie Unica 8T. (fot. Ł. Kornafel)
Do nagłośnienia bocznych sektorów wykorzystano zestawy Maxi, opracowane specjalnie dla i we współpracy z Gigant Sound – LETUS. To smukłe, lekkie, ale bardzo wydajne kolumny, wyposażone w cztery 8 calowe przetworniki Outline i 3 calowy driver. Ich brzmienie doskonale integruje się z resztą systemu Outline. Dzięki kompaktowej budowie i niewielkiej widoczności idealnie sprawdzają się w trudno dostępnych i niewidocznych dla widowni miejscach, a mimo nawet niskiego poziomu wysterowania skutecznie pokrywają boczne sektory dźwiękiem.
Konsoleta DiGiCo SD12 na stanowisku FOH. (fot. Ł. Kornafel)
Frontfill oparto na rozwiązaniach Mini, również zaprojektowanych na zamówienie i we współpracy z firmą Gigant Sound – LETUS. W ich kompaktowych obudowach zastosowano duże przetworniki współosiowe: 6,5″ i 1″. Mimo niewielkich gabarytów kolumny oferują brzmienie i dynamikę znaną z konstrukcji znacznie większych. Doskonale nadają się do nagłośnienia stref, w których sprzęt musi pozostać niewidoczny dla kamer i publiczności.
Realizatorzy dźwięku, od lewej: Kuba Mikołajczak, Arek Wielgosik i Andrzej Sterna. (fot. Ł. Kornafel)
Miks frontowy odbywał się przy pomocy konsolet marki DiGiCo. Na stanowisku FOH obecny był model Quantum 5 i dwie sztuki SD12, na których pracowali realizatorzy: Andrzej Sterna, Kuba Mikołajczak (odpowiedzialny również za strojenie całego systemu) i Arek Wielgosik. Dodatkowo, do obsługi komunikacji technicznej oraz mikrofonów planowych i sygnałów z wozów realizacyjnych, wykorzystano mikser Yamaha QL5. Stanowisko monitorowe również oparto na konsoletach DiGiCo – jednej Quantum 5 i dwóch SD12, obsługiwanych przez Pawła Golińskiego, Tomasza Zajmę oraz Jakuba Cimochowskiego.
Stanowisko monitorowe również oparto na konsoletach DiGiCo – jednej Quantum 5 i dwóch SD12. (fot. Ł. Kornafel)
Wszystkie konsolety SD12 pracowały w rozszerzeniu do 96 kanałów. Używano też procesingu Waves z wykorzystaniem serwerów Extreme. Łącznie zastosowano sześć SD Racków – zarówno w wersji 32 bitowej, jak i wersji standardowej. Konsolety obsługiwały łącznie 336 kanałów. Połączenia pomiędzy konsoletami a stage rackami realizowane były poprzez protokół Optocore oraz MADI BNC. W odsłuchach wokalowych – podobnie jak rok wcześniej – zastosowano legendarny procesor Lexicon 480L, który nieustannie zachwyca jakością pogłosu.
Podczas koncertu „Hip-Hop. Jedno podwórko”, ekipa Torres Brothers korzystała z systemu monitoringu osobistego Hear Back PRO (fot. GigantSound-Letus)
Całość dopełniały odsłuchy douszne – 36 kanałów Shure PSM 1000 i ponad 64 kanały bodypacków odbiornikowych. Funkcję koordynatora RF z ramienia Gigant Sound – LETUS pełnił Kuba Kałużny. Ponad 70 kanałów bezprzewodowych systemów mikrofonowych Shure Axient Digital, gwarantujących najwyższą jakość i stabilność transmisji, obsługiwała ekipa TVP pod kierownictwem Piotra Gałki.
Najwyższą jakość i stabilność transmisji zapewniały systemy bezprzewodowe marki Shure. (fot. J. Kałużny)
Podsumowanie
Festiwal w Opolu pozostaje imponującą produkcją telewizyjną, ale jego charakter zdecydowanie odbiega od konwencjonalnego, “grzecznego” planu zdjęciowego — tegoroczna edycja miała prawdziwie rockandrollowy klimat. Mimo że poziomy dźwięku na miernikach wskazywały umiarkowane wartości (91–93 dB), wrażenia akustyczne w amfiteatrze były dużo znacznie intensywniejsze. System nagłośnieniowy oparty na nowych końcówkach mocy zachwycał dynamiką, przejrzystością i bezpośredniością brzmienia – zarówno instrumentów, jak i wokali. Realizacja dźwięku stała na najwyższym poziomie: wszystko było dobrze zbalansowane, wyraziste i muzycznie angażujące, co przełożyło się na wyjątkowe wrażenia zarówno dla widzów, jak i wykonawców.
Tekst: Marcin Ziniak, Muzyka i Technologia
Zdjęcia i wsparcie merytoryczne: Łukasz Kornafel, Muzyka i Technologia
