W przygotowanym na inaugurację widowisku zatytułowanym „Światło jest tutaj” Kari Kola wykorzystał ponad sto trzydzieści naświetlaczy SGM P-5 oraz czternaście głów ruchomych G-Spot.
Rok 2015 został ogłoszony przez UNESCO rokiem światła. Inauguracja obchodów została zorganizowana w Światowym Centrum Dziedzictwa w Paryżu, będącym siedzibą UNESCO.W trakcie trwającego przez dwie noce widowiska główną rolę odegrały oprawy marki SGM. Autorem całej koncepcji wizualnej, projektu oświetlenia, wizualizacji oraz muzyki przygotowanej na potrzeby show inaugurującego obchody Międzynarodowego Roku Światła był fiński lighting designer i artysta z kręgu cross-art – Kari Kola. W zaprojektowanej przez niego ceremonii znaczącą rolę odegrał słynny budynek Fontenoy, pomalowany w trakcie dwóch nocy światłem. Inicjatywa ma na celu podniesienie ogólnego poziomu świadomości światła w przyszłości i rozwoju tej materii w społeczeństwie. W inauguracji udział wzięło ponad półtora tysiąca osób, w tym czołowi przedstawiciele świata dyplomacji, a także członkowie towarzystw naukowych i technologicznych z całego świata. W przygotowanym na inaugurację widowisku zatytułowanym „Światło jest tutaj” Kari Kola wykorzystał ponad sto trzydzieści naświetlaczy SGM P-5 oraz czternaście głów ruchomych G-Spot. Pracowały one z kolejnymi siedemdziesięcioma oprawami LED oraz dwunastoma projektorami wideo. Efektem tego była abstrakcyjna forma spektaklu, w której kluczową rolę odegrały oprawy P-5 zestawione z głowami ruchomymi. Dzięki wykorzystaniu gobosów oraz wizualizacji udało się złamać i ożywić powierzchnie na które świecono. Kari Kola, lighting designer, opowiadał o swoich inspiracjach podczas tworzenia widowiska: „Chciałem z pomocą wykorzystanych opraw odwzorować najbardziej efektowne zjawiska występujące w naturze, takie jak zorza polarna czy wschód słońca, i przenieść je do ceremonii otwarcia. (…) Potrzebowałem dużo mocy i doskonałego nasycenia kolorów, ale wszystkie lampy musiały mieć przede wszystkim IP65, z tego powodu oprawy SGM były idealnym wyborem”. Wśród największych trudności, z którymi musiał zmierzyć się projektant, można wskazać napięty harmonogram, konieczność przygotowania instalacji 360° oraz znaczną wielkość budynku UNESCO, który miał zostać oświetlony.
